History of Ashkenazi Jews

Ashkenazi Jews, also known as Ashkenazic Jews or simply Ashkenazim (Hebrew: אַשְׁכְּנַזִּים, Ashkenazi Hebrew pronunciation: [ˌaʃkəˈnazim], singular: [ˌaʃkəˈnazi], Modern Hebrew: [aʃkenaˈzim, aʃkenaˈzi]; also יְהוּדֵי אַשְׁכְּנַז Y'hudey Ashkenaz),[18] are a Jewish diaspora population who coalesced in the Holy Roman Empire around the end of the first millennium.[19]

The traditional diaspora language of Ashkenazi Jews is Yiddish (a Germanic language with elements of Hebrew and Aramaic), developed after they had moved into northern Europe: beginning with Germany and France in the Middle Ages. For centuries they used Hebrew only as a sacred language, until the revival of Hebrew as a common language in Israel. Throughout their time in Europe, Ashkenazim have made many important contributions to its philosophy, scholarship, literature, art, music and science.[20][21][22][23]

The term "Ashkenazi" refers to Jewish settlers who established communities along the Rhine river in Western Germany and in Northern France dating to the Middle Ages.[24] Once there, they adapted traditions carried from Babylon, the Holy Land, and the Western Mediterranean to their new environment.[25] The Ashkenazi religious rite developed in cities such as Mainz, Worms, and Troyes. The eminent French Rishon rabbi Shlomo Itzhaki (Rashi) would have a significant influence on the Jewish religion.

In the late Middle Ages, due to religious persecution, the majority of the Ashkenazi population shifted steadily eastward,[26] moving out of the Holy Roman Empire into the areas later part of the Polish–Lithuanian Commonwealth (comprising parts of present-day Belarus, Latvia, Lithuania, Moldova, Poland, Russia, and Ukraine).[27][28] In the course of the late 18th and 19th centuries, those Jews who remained in or returned to the German lands generated a cultural reorientation; under the influence of the Haskalah and the struggle for emancipation, as well as the intellectual and cultural ferment in urban centers, they gradually abandoned the use of Yiddish and adopted German, while developing new forms of Jewish religious life and cultural identity.[29]

The Holocaust of the Second World War decimated the Ashkenazim, affecting almost every Jewish family.[30][31] It is estimated that in the 11th century Ashkenazi Jews composed three percent of the world's total Jewish population, while an estimate made in 1930 (near the population's peak) had them as 92 percent of the world's Jews.[32] Immediately prior to the Holocaust, the number of Jews in the world stood at approximately 16.7 million.[33] Statistical figures vary for the contemporary demography of Ashkenazi Jews, ranging from 10 million[1] to 11.2 million.[2] Sergio Della Pergola, in a rough calculation of Sephardic and Mizrahi Jews, implies that Ashkenazi Jews make up less than 74% of Jews worldwide.[34] Other estimates place Ashkenazi Jews as making up about 75% of Jews worldwide.[35]

Genetic studies on Ashkenazim—researching both their paternal and maternal lineages—suggest a predominant amount of shared Middle Eastern ancestry, complemented by varying percentages of European admixture. These studies have arrived at diverging conclusions regarding both the degree and the sources of their European ancestry, and have generally focused on the extent of the European genetic origin observed in Ashkenazi maternal lineages.[36] Ashkenazi Jews are popularly contrasted with Sephardi Jews (also called Sephardim), who descend from Jews who settled in the Iberian Peninsula, and Mizrahi Jews, who descend from Jews who remained in the Middle East.

ชาวยิวอาซเคนัสยังเป็นที่รู้จักกันในนามชาวยิวอาซเคอนาซิชหรืออาชเคนาซิม ˈ Heˈ ] เป็นประชากรพลัดถิ่นชาวยิวที่รวมตัวกันในจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์รอบปลายสหัสวรรษแรก [19]

ภาษาพลัดถิ่นดั้งเดิมของชาวยิวอาซคือภาษายิดดิช (ภาษาเยอรมันดั้งเดิมที่มีองค์ประกอบของภาษาฮิบรูและอาราเมอิก) ซึ่งได้รับการพัฒนาหลังจากที่พวกเขาย้ายเข้าสู่ยุโรปเหนือ: เริ่มต้นด้วยเยอรมนีและฝรั่งเศสในยุคกลาง เป็นเวลาหลายศตวรรษที่พวกเขาใช้ภาษาฮิบรูเป็นภาษาศักดิ์สิทธิ์จนกว่าการฟื้นฟูของฮิบรูเป็นภาษากลางในอิสราเอล ตลอดเวลาในยุโรปแอชเค่นซิมมีคุณูปการสำคัญหลายประการในด้านปรัชญาทุนการศึกษาวรรณกรรมศิลปะดนตรีและวิทยาศาสตร์ [20] [21] [22] [23]

คำว่า "Ashkenazi" หมายถึงผู้ตั้งถิ่นฐานชาวยิวที่จัดตั้งชุมชนตามแม่น้ำไรน์ในเยอรมนีตะวันตกและทางเหนือของฝรั่งเศสสืบมาถึงยุคกลาง [24] พวกเขาปรับประเพณีที่นำมาจากบาบิโลนดินแดนศักดิ์สิทธิ์และทะเลเมดิเตอร์เรเนียนตะวันตกกับสภาพแวดล้อมใหม่ของพวกเขา [25] พิธีกรรมทางศาสนา Ashkenazi พัฒนาขึ้นในเมืองต่าง ๆ เช่นไมนซ์เวิร์มและทรัว ผู้โด่งดังชาวฝรั่งเศส Rishon รับบี Shlomo Itzhaki (Rashi) จะมีอิทธิพลสำคัญต่อศาสนายิว

ในช่วงปลายยุคกลางเนื่องจากการกดขี่ทางศาสนาประชากรส่วนใหญ่ของอาซเคนาซีขยับไปทางทิศตะวันออกอย่างต่อเนื่อง [26] ย้ายออกจากจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์เข้าสู่พื้นที่ต่อมาเป็นส่วนหนึ่งของเครือจักรภพโปแลนด์ - ลิทัวเนีย , ลัตเวีย, ลิทัวเนีย, มอลโดวา, โปแลนด์, รัสเซีย, และยูเครน) [27] [28] ในช่วงปลายศตวรรษที่ 18 และ 19 ชาวยิวที่ยังคงอยู่ในหรือกลับไปยังดินแดนเยอรมันนั้นได้สร้างการปรับวัฒนธรรมขึ้นใหม่ ภายใต้อิทธิพลของ Haskalah และการต่อสู้เพื่อการปลดปล่อยเช่นเดียวกับภูมิปัญญาและวัฒนธรรมหมักในใจกลางเมืองพวกเขาค่อยๆละทิ้งการใช้ภาษายิดดิชและนำบุตรบุญธรรมเยอรมันในขณะที่การพัฒนารูปแบบใหม่ของชีวิตทางศาสนาของชาวยิวและเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรม

ความหายนะของสงครามโลกครั้งที่สองทำลายเผ่าอัชเคนาซิมส่งผลกระทบต่อครอบครัวชาวยิวเกือบทุกคน [30] [31] ประมาณว่าในศตวรรษที่ 11 ชาวยิวอาซประกอบด้วยร้อยละสามของประชากรชาวยิวทั้งหมดของโลกในขณะที่การประเมินในปี 1930 (ใกล้จุดสูงสุดของประชากร) ทำให้พวกเขาเป็นชาวยิวร้อยละ 92 ของโลก [32] ทันทีก่อนที่จะเกิดความหายนะจำนวนชาวยิวในโลกนี้อยู่ที่ประมาณ 16.7 ล้านคน [33] สถิติตัวเลขแตกต่างกันไปสำหรับประชากรในปัจจุบันของชาวยิวอาซจาก 10 ล้าน [1] ถึง 11.2 ล้าน [2] Sergio Della Pergola ในการคำนวณคร่าว ๆ ของชาวยิวแห่ง Sephardic และ Mizrahi ก็หมายความว่าชาวยิว Ashkenazi ทำขึ้นน้อยกว่า 74% ของชาวยิวทั่วโลก [34] การประเมินอื่นทำให้ชาวยิวอาซเคนาซี่คิดเป็น 75% ของชาวยิวทั่วโลก [35]

การศึกษาทางพันธุกรรมเกี่ยวกับ Ashkenazim - การวิจัยทั้งเชื้อสายของบิดาและมารดา - แนะนำจำนวนเชื้อสายตะวันออกกลางที่ใช้ร่วมกันที่โดดเด่นพร้อมด้วยเปอร์เซ็นต์ที่แตกต่างกันของส่วนผสมในยุโรป การศึกษาเหล่านี้ได้มาถึงข้อสรุปที่แยกออกเกี่ยวกับทั้งระดับและแหล่งที่มาของเชื้อสายยุโรปของพวกเขาและได้มุ่งเน้นไปที่ขอบเขตของแหล่งกำเนิดทางพันธุกรรมของยุโรปที่พบในเชื้อสายมารดาอาซเคนาซิ [36] ชาวยิว Ashkenazi นั้นตรงกันข้ามกับชาวยิวเซฟาร์ดี (หรือที่เรียกกันว่าเสฟาร์ดิม) ซึ่งสืบเชื้อสายมาจากชาวยิวที่ตั้งถิ่นฐานในคาบสมุทรไอบีเรียและชาวยิวมิซาไรซึ่งสืบเชื้อสายมาจากชาวยิวที่ยังคงอยู่ในตะวันออกกลาง